Leerlooierij Schotte is de voormalige leerlooierij naast de Dender aan de zuidoostelijke rand van het centrum van Aalst op het grondgebied van deelgemeente Erembodegem.
Het terrein wordt omgeven door het Aalsterse stadspark, de natuurgebieden Osbroek en Gerstjens en de woonkern van Erembodegem. De Dender en de spoorverbinding Aalst-Brussel begrenzen de oostkant.
De geschiedenis van de leerlooierij begint in 1870 toen Pierre-Joseph Schotte zijn eigen leerlooierij oprichtte in de huidige Alfred Nichelstraat te Aalst. Toen rond 1900 het looien met chroomzouten werd geïntroduceerd, was Schotte één van de eersten om deze nieuwe methode toe te passen en domineerde na een tijd de hele ledernijverheid in het Aalsterse, waarbij het stilaan evolueerde naar een sterk exportgericht bedrijf.
Door de groei van het klantenbestand én omdat de leelooierij veel water nodig had, werden in 1921 nieuwe fabrieksgebouwen opgetrokken langs de Kapellekensbaan te Erembodegem langs de Dender en naast de spoorlijn Brussel–Aalst.
Het terrein was moerassig en werd daarom voor de bouw volledig opgehoogd met assen en puin. Om de aanvoer van grondstoffen voor de energievoorziening te verbeteren kreeg het bedrijf mettertijd een private aansluiting op de spoorlijn Aalst-Brussel.
In de jaren vijftig en zestig had Schotte in België een duizendtal klanten: schoenfabrikanten, andere kapitaalkrachtige fabrikanten die grote partijen leder kochten en het Belgische leger. In het buitenland waren Nederland, Duitsland, Frankrijk en Engeland de belangrijkste afzetmarkten, maar het bedrijf had ook klanten in Oostenrijk, Noorwegen, Zwitserland, Zweden, Congo, Venezuela, Argentinië en Brazilië.
Vanaf de jaren 70 daalde de vraag naar lederwaren (vooral naar het rundleder dat Schotte produceerde) en tegelijkertijd moest het bedrijf opboksen tegen de sterke concurrentie van lageloonlanden, de toenmalige economische crisis en de stijgende energieprijzen.
Daarbovenop was er de ingrijpende verstrenging van de milieuwetgeving. Lederindustrie is namelijk een zeer vervuilende industrietak. Rond Schotte waren er veel klachten van geur- en lawaaihinder en waterverontreiniging. In 1971 bedroeg het dagelijkse waterverbruik van de leerlooierij zelfs evenveel als het verbruik van heel de stad Aalst. In de jaren 80 werd vastgesteld dat de Dender biologisch dood was door onder andere de lozingen van de verschillende fabrieken naast de rivier.
In de jaren 90 werden strengere milieuwetten aangenomen die alle zwaar vervuilende lozingen verboden. De economische gevolgen voor Schotte waren nefast.
Tijdens de jaren 80 verdwenen als gevolg van te hoge kosten vele schoenenfabrieken en lederspeciaalzaken van de markt en het afschaffen van de dienstplicht in 1994 zorgde voor een serieuze terugval in de vraag naar legerlaarzen.
In 1997 werden de deuren gesloten aan de Kapellekensbaan. Op 2 februari 1998 verklaarde de rechtbank van koophandel te Dendermonde Schotte failliet.
Leerlooierij Schotte was toen 128 jaar bedrijvig in Aalst. Sindsdien stond het vervuilde fabrieksterrein leeg en raakten de gebouwen in verval.